Sommige van je specifieke eigenschappen zorgen ervoor dat je te maken kunt hebben met aparte problemen in het contact met andere mensen. Ik geef vijf voorbeelden van zulke patronen op het relationele vlak van diverse eerdere cliënten van mij. Als jij er iets van herkent, dan ben je mij mij aan het juiste adres.
Zes voorbeelden van typerende patronen binnen de interactie met je relaties
"Ik analyseer heel snel op overkoepelend niveau en als ik dan vertel wat ik heb bedacht, voelen anderen zich bedreigd (daar moet jij je niet mee bemoeien) of ze vinden me arrogant (ja hoor, hij weet weer hoe het moet) of ze begrijpen mijn verhaal niet (zeg, spreek je moerstaal, dan kunnen wij er ook bij, wil je?). Ik houd daarom vaak maar mijn mond."
"Blijkbaar ging ik nogal van mezelf uit, ik dacht dat alle mensen waren zoals ik en mijn logica konden volgen en onderschrijven. Ik had totaal niet door dat dit niet het geval was en sinds ik dit weet voel ik mij nog eenzamer als eerst. Niemand begrijpt me vanzelf en daar baal ik behoorlijk van."
"Waarom ga je zo stiekem en stilletjes door de achteruitgang weg? (ik moet me gewoon even terugtrekken, ik bedoel het niet onaardig) Waarom doe je niet gezellig met ons mee? (dat is voor mij veel te druk) Wat ben jij verlegen, zeg! (ik ben niet verlegen, maar overdonderd en overprikkeld)."
"Ik trek snel een conclusie. Dat is dan heus een zorgvuldig tot stand gekomen oordeel. Maar anderen kunnen dat niet geloven en willen dan toch nog van alles vertellen dat er in essentie niet toe doet (maar dat begrijpen ze dan niet). Tsja, en tijdens die overbodige uitleg raak ik dan afgeleid. Ik hoor dus vaak dat ik te snel mijn mening klaar heb en afwezig lijk. Als dan aan het eind van de rit blijkt dat ik het bij het rechte eind had, is men dat alweer vergeten en/of gaan anderen met de eer strijken. Dat maakt me afwisselend boos en verdrietig."
"Ik ben een echte beelddenker. Rare term overigens, want ik denk niet in plaatjes, hoogstens als het concrete dingen betreft: ik weet iets gewoon zonder woorden of bewuste beelden. Ik kan wat ik 'gewoon weet' ook niet zo snel in woorden omzetten. Ook heb ik zoveel associaties dat ik in gedachten al weer verder ben en daardoor mijn zinnen niet afmaak. Daardoor kunnen anderen mij niet volgen als ik iets vertel. Ik weet niet hoe ik wat ik weet moet uitleggen zodat anderen het ook begrijpen."
"Eerdere leidinggevenden, docenten, adviseurs of hulpverleners, die stellen voor de hand liggende vragen die ik zelf ook al heb bedacht. Antwoorden daarop brengen me niet verder. Ik praat ze zo plat of kan hen zo manipuleren als ik wil. En ik heb hun trucjes zo door. Daar leer ik dus niets van en / of dat helpt me niet. Maar toch wil ik juist echt wel wat leren of hulp krijgen."
